Week 5
Voorgevel_Bethel_nacht.jpg) Nachtbrakers gezocht! Een oproep aan christelijke studentenverenigingen, jongerenkringen, pioniersplekken, jeugdwerkers, christelijke bands en wat de christelijke/kerkelijke wereld in Nederland nog allemaal aan groepen en gemeenschappen voor jongeren, twintigers, dertigers en andere potentiële nachtbrakers rijk is: Het kerkasiel in Bethel is zijn vijfde week ingegaan. Vanuit het hele land komen er mensen als voorganger of kerkganger. Uit het geheel van de Protestantse Kerk Nederland en ook van allerlei andere kerken en gemeenten ontvangen wij praktische, financiële en morele steun. Het is en blijft echt hartverwarmend! Wij weten dat er groepen in Nederland zijn, die niet alleen dit kerkasiel een warm hart toedragen, maar die het ook leuk vinden, om (vooral) in de avond- en nachturen samen te zingen, muziek te maken, te bidden, over de Bijbel te praten of te mediteren. Die, kortom, ook best graag aan deze marathondienst bij zouden willen en kunnen dragen! Als je je hierdoor voelt aangesproken, dan is deze oproep voor jou en je groep, kring, gemeenschap of band: wil je kijken of je 's avonds of 's nachts een gedeelte van het rooster van de kerkdienst in Bethel kunt invullen? Stuur een e-mail naar kerkasiel@stekdenhaag.nl we sturen jullie een link naar het rooster. Een (gedeelte van de) nacht samen vierend in een kerk door te brengen, is zeker een investering om te doen, maar vooral ook een bijzondere ervaring voor iedereen die dat meemaakt. We hopen dat jullie ons, het gezin Tamrazyan en de in Nederland gewortelde kinderen die onder het kinderpardon zouden moeten vallen, kunnen helpen. Alvast heel hartelijk bedankt! Update na vijf weken kerkasiel Met 840 uur, 500 voorgangers op het rooster, 4300 bezoekers en 20 coördinatoren is kerkasiel Bethel de zesde week ingegaan. In de afgelopen week ontdekte de internationale pers massaal het kerkasiel, wat ruim 200 publicaties in zo’n 40 verschillende landen opleverde. We zijn blij met deze massale steun in de rug, maar blijven ons tegelijkertijd richten op de kern van waar we mee bezig zijn: ruimte creëren voor bezinning op de beslissing over de familie Tamrazyan en over de werking van het huidige kinderpardon. Binnen die ruimte zijn we in gesprek met de politiek. Omdat die gesprekken baat hebben bij rust, geven we daar verder geen informatie over. Dat riep deze week ook nadrukkelijker de vraag op: hoe lang houden jullie dit nog vol? Om goed voor de familie Tamrazyan en goed voor onze vrijwilligers te kunnen zorgen, stellen we elkaar regelmatig vier evaluatievragen: dient het kerkasiel nog de zaak van de familie en van het kinderpardon? Houdt de familie het nog vol en houden wij het nog vol? Tot nu toe zijn de antwoorden op al deze vragen ja. We houden hoop op een goede oplossing. Mensen van God door Barend van der Meulen "Sinds 26 oktober biedt de Protestantse Kerk Den Haag kerkasiel aan de Armeense familie Tamrazyan. Het gezin dat al negen jaar in Nederland woont, en meerdere male toestemming van de rechter kreeg om te blijven, dreigt nu uitgezet te worden. In het Haagse buurt-en-kerkhuis Bethel is er een doorlopende viering. Met steun van vele vrijwilligers. Ik heb de afgelopen weken een aantal keren meegedaan aan deze viering. Maar er zijn kanttekeningen te zetten bij het idee van kerkasiel. Omdat de Protestantse Kerk Nederland haar steun heeft uitgesproken en uit het hele land voorgangers deelnemen, is het goed ervaringen en overwegingen te delen. Er zijn goede redenen om moeite te hebben met het idee van kerkasiel. Mag de eredienst gebruikt worden voor politieke boodschappen? Wordt het huis van God dan geen plek van politiek gekonkel? Ondermijning van de rechtstaat? Wordt er geen valse hoop gewekt, op een plek waar geloof, hoop en liefde juist zo kostbaar zijn? Het zijn terechte vragen, die ook leven in de Protestantse Kerk Den Haag. En die ook zijn gesteld bij het nemen van het besluit om wel asiel te bieden. Het kerkasiel is in essentie geen politiek protest. De Protestantse Kerk Den Haag schrijft op haar website 'We streven ernaar om zichtbaar present te zijn als kerkelijke gemeenschap: dat mensen iets zien van ons geloof, onze bezieling en ons werken aan gerechtigheid.' En toen kwam de familie Tamrazyan op hun weg. Dan kun je de politieke discussie aan gaan. Of letterlijk ruimte geven aan Zijn belofte dat Hij er is en zijn zal, juist in situaties die uitzichtloos lijken. De Protestantse Kerk Den Haag heeft via haar diaconale uitvoeringsorganisatie Stek ervaring met het opvangen en begeleiden van ongedocumenteerden en uitgeprocedeerden. Deze projecten krijgen veel waardering - ook van de overheid, de gemeente Den Haag. Ik ben al een aantal jaren bestuurslid van Stek en zie hoe in de projecten de vluchtelingen weer mens worden, hoop krijgen en vertrouwen dat God er voor ze is. Met verwondering heb ik in de doorlopende viering gemerkt hoeveel oprecht geloof, hoop en liefde het kerkasiel de familie Tamrazyan geeft. Het gedicht van een van de dochters [hieronder] verwoordt dat mooi. Vierentwintig uur per dag, dag na dag, week in, week uit vieren dat Hij er is. Voorgangers die elkaar aflossen. Kerkgangers die komen, een uur meevieren, een dagdeel, de nacht door. Soms wordt het rommelig, slaat de vermoeidheid toe, lijken er geen nieuwe kerkgangers te komen. En dan opeens ruimt iemand op, wekt een lied de aanwezigen op, waait zijn Geest weer in een stilte die valt en gaat zijn belofte door. Ik heb geregeld aan politieke protesten meegedaan, op straat of aan vergadertafels, maar dit is anders. Uitgeprocedeerden, kinderen die het land uit moeten: in kranten, op tv, op het Binnenhof worden ze politieke problemen. In Bethel, huis van God, in de eredienst blijven ze mensen van God. Genade. Het is alsof; U mij zelf opvangt; Als er geen plek meer is; Waar ik mij veilig voel. Het is alsof; U een kaarsje voor mij steekt; Het vuur ontsteekt; Dat nooit meer dooft. Het is alsof; De hemel openbreekt; En het liefde regent; In onze harten. Heer, u bent zo genadig; Dat het níet alleen lijkt alsof. Hayarpi Tamrazyan Uw gebed voor de familie wordt zeer op prijs gesteld. Meer gedichten van Hayarpi vindt u hier." Barend van der Meulen is lid van het bestuur van Stek, stichting voor stad en kerk, de uitvoeringsorganisatie van de Protestantse Kerk Den Haag. Hij is met regelmaat aanwezig bij de doorlopende kerkdienst in buurt-en-kerkhuis Bethel en schreef bovenstaande tekst voor het kerkblad van zijn eigen kerkelijke gemeente in Enschede. < Week 4 > Week 6 | ||
| terug | ||
.png)
Kerkbalans_2024.jpg)