Protestantse Kerk Den Haag

Week 3 Week 3 Informatiebijeenkomst voor leden Protestantse Kerk Den Haag Op vrijdag 9 november hield de Protestantse Kerk Den Haag een informatiebijeenkomst voor gemeenteleden over het kerkasiel. Met zo'n dertig belangstellenden werd in een positieve en constructieve sfeer gesproken, waarbij ook kritische vragen aan de orde kwamen. U kunt hierover meer lezen in het verslag dat van deze bijeenkomst werd gemaakt. Bijzonder schilderij: Madonna del Mare Nostrum In de nacht van vrijdag 9 op zaterdag 10 november ging parochievicaris Ad van der Helm, voorzitter van de Haagse Gemeenschap van Kerken, voor in de doorlopende kerkdienst in buurt-en-kerkhuis Bethel. Hij presenteerde een heel bijzonder schilderij: Madonna del Mare Nostrum. Het kunstwerk biedt een indringende bijdrage aan de bezinning op onze eigen gastvrijheid en onze omgang met migranten en vluchtelingen. De kunstenaar Hansa (Hans Versteeg) schilderde het oorspronkelijk in opdracht voor een religieuze biënnale in Oosterhout in 2017. In september 2018 speelde het schilderij een rol in de Walk of Peace, een gezamenlijk initiatief van vredesorganisatie PAX en de taakgroep Pelgrimage van Gerechtigheid en Vrede van de Raad van Kerken. Een hoogwaardige kopie van het schilderij heeft voorlopig een mooie plek gekregen in de kapel van buurt-en-kerkhuis Bethel. Lees hier meer over het schilderij. Fragment van Madonna del Mare Nostrum door Hansa (Hans Versteeg) Refereert u aan dit schilderij? Vermeld dan de naam van de kunstenaar. Update: drie weken kerkasiel in cijfers 3 weken kerkasiel is 500 uur gepasseerd 2500 bezoekers over de drempel 350 voorgangers op het rooster 5 paaskaarsen op voorraad 990 tweets met #kerkasielbethel 15 coördinatoren aandacht op radio, televisie, kranten, blogs en een overvloed aan hoop en dankbaarheid. Wat kerkasiel met een viering doet door Willem van der Meiden "'Wat me raakt, is de toewijding en bezieling waarmee we vieren. Wie komt, wordt deelgenoot van iets bijzonders. Wie komt met aarzeling, wordt getroffen door intensiteit. Velen beleven het zo dat hun geloof erdoor wordt versterkt.' 'De viering in de nacht was heel intiem, met een groepje van tien mensen om me heen, als in een huiskamer zo gewoon. Maar wat bijzonder. Om je preek gewoon vertellend te houden en je helemaal vrij te voelen, zo welwillend als iedereen was: niets hoorde, alles mocht, alles kon, heel gewoon, heel echt, heel intens.' 'De doorgaande viering in Bethel brengt mij bij de kern van de liturgie, bij de kern van wat gemeenschap in navolging van Jezus impliceert en riskeert.' Zomaar enkele stemmen van voorgangers en kerkgangers over de viering die nu al drie weken, ruim 500 uur achtereen, gehouden wordt ter bescherming van het Armeense gezin Tamrazyan in de Haagse Bethel. Meer dan 350 voorgangers uit het land hebben zich aangemeld om een deel van de viering te verzorgen. Ze komen van heinde en ver: klassiek protestant, rooms-katholiek, oud-katholiek, vrijgemaakt gereformeerd, remonstrant, maar ook mensen van de Pilgrim Fathers, van de Waalse Kerk, migrantenkerken. 180 voorgangers hebben al een bijdrage geleverd. We beleven in Den Haag een verheugend vanzelfsprekende oecumenische samenwerking waarin liturgische vernieuwing en spontaniteit als vanzelf opborrelen. We beleven in Bethel de liturgie van de wereldkerk. Mensen van allerlei achtergrond voelen zich aangesproken en vertellen ons dat deze saamhorigheid bij hen een diepere spirituele laag aanboort. Daar worden ze gelukkig van. Bijbelteksten, vaak geschreven in situaties van armoede, dreiging en vlucht, worden concreet in de vieringen en kerkgangers nemen ze mee naar huis. We zingen van Taizé, maar ook uit Opwekking. Maar bij de selectie van liederen wordt gezocht naar gemeengoed. Er is opvallend veel ruimte voor spontane inbreng van de kerkgangers. Er is ruimte voor dialogische preken, lectio divina, klankmeditatie, muziek uit alle culturen, stiltemomenten, allerlei vormen van gebed. Er is vooral ook rust. De tijd werkt anders in een doorlopende viering. Waarom niet het hele Bijbelboek Ruth gelezen? Waarom niet alle verzen van een Psalm gezongen? Niet alles hoeft gezegd te worden in één uur. We ervaren 450 uur lofzang, klacht, gebed, muziek als een doorgaande stroom, waarin je even vertoeft en weer uitstapt. Er is ook een zekere nuchterheid, het is ook wel eens rommelig, maar we beleven het als heilige rommel. Vooral imponeert ons de combinatie van sereniteit, improvisatie en saamhorigheid – die overstijgt onszelf en bezielt ons op een ongekende wijze. In het midden, in het hart van dit gebeuren, de vijf leden van het Armeense gezin. Ze zitten regelmatig onder de kerkgangers en weten zich door hen gedragen. Wij voorgangers en kerkgangers kunnen ook weer naar buiten, zij mogen de deur niet uit. Dat schrijnt en schuurt en als Protestantse Kerk Den Haag doen we er alles aan, ook achter de schermen, om een uitweg te vinden met de verantwoordelijke politici, een oplossing voor deze mensen en vooral de kinderen, die evenals 400 andere kinderen botsen op een genadeloze hantering van het Kinderpardon. Wij bieden hun kerkasiel en daarbij zijn we dankbaar voor de enorme steun die onze viering bij mensen oproept. Daarop houden ook wij het vol. Want wat er in Bethel gebeurt, heeft iets met aanhoudende trouw te maken, de trouw van God ervaren en doorgeven in onze trouw aan mensenlevens. Op hoop van zegen." Willem van der Meiden was als voorganger en als kerkganger bij de doorlopende kerkdienst in buurt-en-kerkhuis Bethel ten behoeven van het kerkasiel voor de familie Tamrazyan. < Week 2 > Week 4
terug